maandag 31 augustus 2009

Ik word opa


Ik wil graag opa worden.
Daarom heb ik mijn dochter gevraagd om draagmoeder te worden.
(grapje van Freek de Jonge)

zondag 30 augustus 2009

Orkaangeluiden op het schoolplein

Als ik op kantoor naar buiten kijk zie ik een schoolplein van een basisschool. 's-Zomers als het warm is doe je dan vaak een raam open om nog wat frisse lucht binnen te krijgen. Er is op kantoor namelijk geen airco.

Maar wat gebeurt er elke dag! Dan komen de ouders hun kindertjes brengen. Vanaf die tijd is het net of er drie straaljagers laag rond blijven cirkelen. Wat kunnen die kinderen een lawaai produceren! In ieder geval meer dan het geluid in een druk café. En dat is gemiddeld 90 decibels. Deze sterkte kan je maximaal een half uur aanhoren zonder lawaaidoofheid op te lopen. En daar zit de juf of meester dan midden in. Vanaf 107 decibel loop je direct gehoorschade op en daar zit het schoolpleingeluid dichtbij!

Mijn concentratie is dan al ver te zoeken. Dus dan maar weer de ramen dicht. Vergaderen en telefoongesprekken voeren met openstaande ramen is ook niet mogelijk.

Ik vraag mij af hoeveel decibellen die kinderen produceren. Volgens mij zou de arbeidsinspectie hier eens naar moeten kijken. Die meesters en juffrouws lopen volgens mij tijdens hun werkzaamheden gehoorbeschadigingen op. Zij moeten volgens mij gehoorbeschermers dragen, of van die oorpluggen. Je weet wel die bouwvakkers gebruiken als zij bezig zijn om bijvoorbeeld beton kapot te maken met een pneumatische hamer. Dit lijkt mij een hiaat in de controle van de arbeidsinspectie. Zij zouden hier eens aandacht aan moeten besteden.

zaterdag 29 augustus 2009

Geen lijntje snuiven, maar aan de lijn

Ik en velen met mij hebben een weeldeprobleem. Wij worden te zwaar. Wij eten te veel. En dat geeft klachten (zie afbeelding!!). Als je de ellende in de wereld ziet met beelden van mensen die zich maar nauwelijks in leven kunnen houden, dan moet je je eigenlijk dood schamen. Je ziet kleine kindertjes die er zo slecht aan toe zijn dat er nauwelijks een kans is dat zij in leven blijven. Er zijn wanhopige ouders die hun kind langzamerhand zien sterven en wij proppen ons dagelijks vol met vet en ook nog eens ongezond voedsel.

Om verdere schade bij mijzelf te voorkomen is het verstandig om maatregelen te nemen. Ik ben al gestopt met roken. Daardoor bestaat de kans dat je het tekort aan nicotine gaat compenseren met teveel eten. Ik ben ook nog een emo-eter. Ik barst van de emoties. Dus dan ook maar veel eten. Ik had dan ook zeven SAS-dagen in de week (SAS = Schijt Aan Sonja).

Nu is de maat echter vol (een veel te grote maat broek!!). Er moet wat veranderen. Dus dan maar aan een dieet. Ik ben twee weken geleden begonnen met het Sonja-dieet. De resultaten zijn er ook al. Twee kilo afgevallen. Hiep, hiep hoera. Niet zwaarder geworden, zelfs niet op gewicht gebleven maar afgevallen! Fantastisch!
Door die twee kilo raak je meer gemotiveerd om verder te gaan. In plaats van twee SAS-dagen per week, heb ik nu nog maar één SAS-dag in de week (de zaterdag). Ik mijd de personeelskantine zoveel mogelijk om mijn ongekende drang naar kroketten en gehaktballen te voorkomen. Ik heb vandaag maar één broek gekocht. Ondanks dat ik er eigenlijk meer nodig heb. Dat heb ik gedaan met de gedachte dat ik verwacht nog verder af te vallen. Dan kan ik een maatje minder bij de volgende broek. En daarna weer een maatje kleiner, enzovoort.
Natuurlijk ben en blijf ik een voedseljunk. Daarom heb ik streng toezicht nodig. Nou ............. dat strenge toezicht heb ik. Mijn vrouw Maartje is nu mijn strenge meesteres. Zij ziet dagelijks toe wat ik allemaal eet en bepaalt ook wat ik eet. Daar ben ik haar erg dankbaar voor. Zonder haar steun lukt het mij niet. Ik ben op dit gebied nu eenmaal een slappeling.
Ik hoop uiteindelijk nog eens 30 kilo kwijt te raken. Nu ik dit schrijf voelt het als een onmogelijke opgave. Maar ik ga mijn best doen!

maandag 24 augustus 2009

Schietpartij in Hoek van Holland

Wat zijn er toch voor malloten in de wereld. Wordt er een gratis muziekfeest georganiseerd op het strand van Hoek van Holland en dan eindigt dit feest in een catastrofe. Eén dode en vele gewonden is het resultaat.
Ik zat zaterdagnacht net na 12 uur nog even achter mijn laptop. Hoor ik een sirene in de nacht. "Zo", dacht ik, "weer iemand in nood in de late uurtjes. Het is te hopen dat er geen mensenlevens mee gemoeid zijn". Ik dacht in eerste instantie aan een verkeersongeluk. De sirenes bleven echter langs komen. Dat heeft wel anderhalf uur geduurd. Ik dacht: "Dat moet wel een heel groot verkeersongeluk zijn". Ik zal de volgende dag wel horen wat er eigenlijk is gebeurd en ben naar bed gegaan.
Hoor ik de volgende morgen tot mij stomme verbazing dat er op het strand van Hoek van Holland een veldslag heeft plaats gevonden.
Later zie ik de beelden op internet en TV. Verschrikkelijk die massagekte. De vraag is nu of dit volgend jaar weer zal worden gehouden. Er komt nu net het bericht op de TV dat dit feest in het vervolg niet meer gehouden zal worden.
En het ongelooflijke moet ook vastgesteld worden. Een stel dwazen vonden deze nacht geweldig geslaagd. Men was naar Hoek van Holland gekomen om stennis te maken en dat is prachtig gelukt. Nou, bedankt lui! Wees er maar blij mee! Hier kan je apentrots (excuses aan de apen) op zijn. Dit getuigt van het verstand van een strondkever. Daar kan je verder mee in je leven. Daar kan je trots op zijn. Je kan zeggen dat je wat gepresteerd hebt in dit leven. Je kinderen en kleinkinderen zullen trots naar je opkijken. Je kan tenminste je gezicht laten zien aan al je vrienden. Gefeliciteerd!!!

Je zal zo in elkaar zitten en daar trots op zijn. Je hebt dan nog minder verstand dan een Neandertaler. Het enige dat je dan als mens presteert is het ballen van je vuist. Ik zeg altijd maar: "Met agressie kan je wel een kasteel afbreken, maar nog geen varkenshok opbouwen. Mijn enige troost is dat deze figuren losers zijn en losers blijven. Ze hebben niks, ze kunnen niks, ze willen niks, ze denken niks, ze bereiken niks. Kortom: NIKS. Het is om te kotsen.

donderdag 20 augustus 2009

Hondenpoep



Overal hoor ik dat gezeur over het probleem van hondenpoep. Zelf ben ik een hondenliefhebber. Laat ik dat even van tevoren duidelijk maken. Maar aan de meeste klagers zit toch vaak ook wel een steekje los.

Ten eerste moet de klager er rekening mee houden dat een hondenreigenaar zielsveel van zijn hond houdt;

Ten tweede wil ik opmerken dat dit vaak erg ver gaat. Een hondeneigenaar heeft er veel geld voor over om zijn hond bij ziekte te genezen;

Ten derde komt het bij een hondeneigenaar kwetsend over, als hij bordjes leest met bijvoorbeeld de tekst: "Weg met hond en hondenstrond op mijn grond";

Iedereen zal moeten accepteren dat er in onze maatschappij veel honden zijn en er ook veel zullen blijven. Dat kan niemand veranderen. Proberen alle honden te laten verdwijnen is net zo dwaas als proberen alle allochtone medeburgers uit Nederland te verwijderen.
Haat je honden, dan is dat OK. Maar .................. verplicht een hondenliefhebber niet om zijn hond af te laten maken, of binnen te houden, of bijvoorbeeld een straatverbod op te leggen. Breng ook wat respect op voor die hondenbezitter.
Ik woon in de gemeente Westland. Deze gemeente heeft een zeer goed besluit genomen. De hondenbelasting is komen te vervallen. Van iedere hondeneigenaar wordt verwacht dat hij de hondenpoep opruimt. Hiervoor zijn verspreid in het dorp bakjes met hondenpoepzakjes aangebracht en op bekende hondenuitlaatplaatsen zijn vuilnisbakken geplaatst. Is de vuilnisbak te ver weg, dan neem je het gewoon mee naar huis.
Een hondeneigenaar kan zich dus niet meer verschuilen achter het argument: "Ik laat de hondenpoep liggen. Ik betaal hondenbelasting, dus ik betaal er voor dat de gemeente dit opruimt''. Trouwens: de hondenbelasting is nooit bestemd geweest voor het verwijderen van hondenpoep. Van oorsprong is het een transportbelasting toen er nog trekhonden gebruikt werden.
Verder valt de overlast best wel mee. Ik loop met mijn honden altijd op plaatsen waar veel honden worden uitgelaten. Ik kan in al die jaren nog steeds op één hand tellen dat ik in hondenpoep ben gestapt. Hondenpoep is organisch afval (puur natuur) en na een tijdje is de hondenpoep automatisch verdwenen en opgenomen door de natuur.
Is dat ook te zeggen van al die mensen die protesteren tegen hondenpoepoverlast? Gaan deze mensen bewust om met het milieu (gescheiden afval, spaarlampen, geen onnodige waterverspilling, goede isolering van de woning, niet roken als er andere mensen bij zijn, alleen gebruik maken van de auto als dat nodig en onvermijdelijk is, enz.)
Als ik zo om mij heen kijk, is dat niet het geval en veroorzaken deze mensen zelf meer schade aan het milieu dan het probleem van de hondenpoep. Daarom wil ik even opmerken: "Kijk eerst naar je zelf en respecteer iemand met andere ideeën". Kortom: begin bij jezelf! Los eerst je eigen problemen op, die veel groter zijn als waarvoor je nu protesteert.
Natuurlijk ben ik wel van mening dat iedere hondeneigenaar de hondenpoep van zijn hond opruimt. Vooral als dit in de buurt van een school is of in een winkelcentrum. Daar moet het zo schoon mogelijk zijn. Ben je niet bereid om je eigen hondenpoep op te ruimen, dan moet je ook geen hond nemen. Hondenpoep opruimen hoort bij het houden van honden. Hondenpoep is niet alleen vies voor de mens, maar ook voor je eigen hond of die van een ander. Door zijn gesnuffel kan hij besmet raken aan hondenziektes.
Ik heb altijd hondenzakjes bij mij. Daardoor heb ik een rustig gevoel, want als ik mijn hond mee neem en hij poept per ongeluk in de winkelstraat, dan ruim ik dat gewoon op en is er verder niets meer aan de hand.

maandag 17 augustus 2009

Oefening baart kunst




Ik ben nog altijd aan het proberen. Hoe werken de instellingen en wat kan ik allemaal afstellen. Het wordt een leuke bezigheid. Binnenkort zal ik ook eigen illustraties op deze blog plaatsen.

donderdag 13 augustus 2009

De start


Dit is mijn eerste blogbericht op donderdag 13 augustus 2009 (net niet vrijdag de dertiende). Het is mijn allereerste kennismaking met blog. Dit lijkt mij een leuk medium, dus ik ben van plan hiervan een leuk blog te maken.