In de Telegraaf van 31 oktober 2009 stond het volgende bericht wat mij aangreep. Waarom? Omdat ik zelf in een ijzeren long gelegen heb en ik eigenlijk niet wist dat er nu nog steeds slachtoffers zijn die jaren en jaren en jaren gedwongen zijn om in een ijzeren long te leven.
SYDNEY
Een 83-jarige Australische vrouw, die al zestig jaar in een ijzeren long lag, is zaterdag in een verpleeghuis in de stad Melbourne gestorven.
De vrouw had polio en kon daardoor niet zelfstandig ademhalen. De ijzeren long zorgde voor negatieve druk, waardoor de patiënte toch voldoende lucht binnenkreeg.
June Middleton werd in 1949 in het apparaat gelegd. De artsen dachten dat ze het niet lang meer zou maken en zeiden daarom niet hoe lang ze in de ijzeren long moest blijven. ''Ik denk dat het beter is als je daar nog even in blijft liggen'', zou de dokter gezegd hebben.
Luchtdicht
Een ijzeren long is een langwerpige stalen buis waar iemand in kan liggen. De ruimte rond de nek is afgesloten, zodat de doos luchtdicht is. Jarenlang werd het apparaat gebruikt bij de behandeling van polio. Door deze ziekte raken spieren verlamd en kunnen patiënten soms niet langer zelf ademhalen.
In sommige ziekenhuizen stonden tientallen ijzeren longen naast elkaar om patiënten van lucht te voorzien.
Polio
Tegenwoordig wordt het apparaat veel minder gebruikt, omdat polio in grote delen van de wereld is uitgeroeid. De ziekte komt onder meer nog voor in Afghanistan, India, Nigeria en Pakistan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten